طنزگاه مازیار سوادکوهی

امروز در روزنامه  منتشر شد باور بفرمایید ما از قدیم خیلی به مسائل صبر و تحمل اعتقاد داشتیم و هنوز هم معتقد هستیم. به این صورت که اگر یکی  به ما خدای‌ناکرده حرف‌های رکیکی می‌زد، همین‌جوری نگاهش می‌کردیم و لبخند ملیحی می‌زدیم تا طرف از رو برود.  اساسا این کار باعث می‌شود که طرف جری شود و وقتی که می‌بیند شما داری تحمل می‌کنی، عصبانی می‌شود علاوه بر یک زیرگوشی آبدار، یک اوردنگی تاب‌دار هم نثار باسن شما می‌کند تا 6متر از جایت بپری و ناگهان جهت‌های شرق و غرب و چپ و راست را نشناسی. پس تحمل خیلی چیز خوبی است. باعث می‌شود آدم مثل سنگ زیرین آسیا باشد و هر چه سنگ بالایی رویش فشار بیاورد ولی خم به ابروی خود نیاورد. اتفاقا همین دیروز آقایی به نام پرویزخان فتاح هم به دولت توصیه کرده که تحمل کند. حرفش را خبرگزاری‌ها این جوری تیتر کردند:« فتاح در گفت‌وگو با فارس:دولت باید تحمل خود را در قبال رسانه‌ها افزایش دهد.» ما فکر می‌کنیم آقای فتاح از تجربه‌های ما درس گرفته، شایدکسی میزان صبر و تحمل ما را به او بازتابش داده. به هر حال نظریه ایشان هم بد نیست. راست می‌گوید دولت باید هر چه رسانه‌ها به او می‌گویند ت طنزگاه مازیار سوادکوهی...

دیروز در روزنامه منتشر باور بفرمایید ما از همان آغاز حیات خود کلا به کارهای شفاف و کالاهای شفاف خیلی علاقه داشتیم. به صورتی که حتی اگر دریک خیابان یا ته کوچه یا سرکوچه قطعه‌ای شیشه پیدا می‌کردیم،‌ فی‌الفور آن را برمی‌داشتیم و به منزل می‌آوردیم. خصوصا شیشه‌های شفاف را خیلی دوست داشتیم. اولا گاهی آن شیشه‌ها رادر مقابل آفتاب می‌گرفتیم و طیف‌های مختلفی از رنگ‌ها را تماشا می‌کردیم که خیلی وصف‌ناشدنی است. اگر شیشه‌های مات هم می‌یافتیم، آنها را هم مقابل خورشیدمی‌گرفتیم و از تماشای طیف‌های رنگارنگ انوارخورشید لذت می‌بردیم. باور بفرمایید اصلا اولین کسی که در تاریخ  گفته بود همه چیز باید شفاف باشد خود ما بودیم و اتفاقا در همین ستون هم طرح کردیم. بعد از ما خیلی‌ها عاشق شفافیت شدند.مثل معاون نظارتی بانک مرکزی که دیروز گفته«شفافیت صورت‌های مالی لازمه گسترش مراودات بانکی بین‌المللی است». به نظر ما ایشان واقعا هم درست گفته‌اند. اما ما یک راهکاری داریم، برای آنکه این شفافیت بیشتر لمس شود، بهتر است مثل ما که در دوران خیلی ماضی شیشه‌های شفاف را جمع می‌کردیم، آنها هم این شیشه‌ها را پیدا کنند و صورت‌های م طنزگاه مازیار سوادکوهی...

  باور بفرمایید ما وقتی خیلی کوچک‌ بودیم و می‌رفتیم توی کوچه یک خانمی بود- که خدارحمتش کند- به نام مشدی‌جان‌جان. مشدی جان‌جان خانمی قوی و بلندبالا بود، وقتی چشم‌هایش را چپ و راست می‌کرد، زهره‌ترک که چه عرض کنیم، کله‌ترک و دل‌ترک و قلوه‌ترک و کمرترک هم می‌شدیم. خصوصا وقتی که چشمش به سمت راست متمایل می‌شد ما زهره‌مان را کلا از دست می‌دادیم. البته باور بفرمایید که آن خدابیامرز حتی یک‌بار هم دستش به ما نرسید، چون حتی اگر هم می‌خواست به‌راستی ما را نوازش بدهد، فرار می‌کردیم و آن بنده خدا مجبور بود گردهای پای ما را تحمل کند. گاهی که توی منزل خیلی شیطنت می‌کردیم، مادر گرامی تهدیدمی‌کرد که می‌روم فلانی را می‌آورم. اگر ترس از مشدی ‌جان‌جان نبود شیطنت ما به حد اعلا هم می‌رسید.به هرحال مشدی جان‌جان یک جور سوپاپ اطمینان مادرجان گرامی ما هم بود. به هر حال ترس چیز بدی هم نبود. ما از همان زمان تاکنون فکر می‌کنیم که چقدر خوب شد آن زمان‌ها از مشدی‌جان‌جان می‌ترسیدیم. باور بفرمایید این یک ریال سوادی که داریم از ترس همان مشد‌ی‌جان‌جان خدابیامرز است. خلاصه ترس چیز بدی نیست. به این دلیل چیز بدی نیست که اتف طنزگاه مازیار سوادکوهی...

14آبان منتشر شد باور بفرمایید که ما وقتی می‌گوییم ما در زمره بهترین‌های جهان هستیم و همه باید براساس طرح‌های ما روزگار خود را تنظیم کنند، نه تنها بیراه نگفته‌ایم، بلکه کاملا به راه و راه راه و درست گفته‌ایم. به نظر ما دنیا باید روی حرف‌های ما حساب باز کند. خصوصا چیزهایی که ما در اینجا اعلام می‌کنیم در زمره بهترین نوع سخنان و بهترین نوع کارهایی است که بشریت در دوران حیات خود دیده است. مثلا گاهی ما طرح‌ها و اکتشافات برخی از این عزیزان را به دلیل وظیفه و رسالتی که ما به عنوان رسانه داریم منتشر می‌کنیم. چون اساسا کار رسانه این  است که خبرهای خوش و درست و موثق و بدون دردسر یا درباره  دردسر یا حل دردسر را منتشر کند. رسانه‌ای که نتواند مثل ستون ما به رسالت خود عمل کند، اصلا رسانه نیست. رسانه که نباید الکی برود چیزی را مطرح کند که خدای ناکرده هم خودش و هم دیگران گیر بیفتند. ما وقتی می‌گوییم بهترین نوع کشفیات را کشف می‌کنیم، نمونه‌اش همین شهرسازی در کشور است. مثلا دیروز یک خبری از قول وزیر بهداشت نقل شد که خیلی لذت بردیم. در خبری که تسنیم هم منتشر کرده آمده بود: «انتقاد هاشمی از ساخت ۴۰ شهر در طنزگاه مازیار سوادکوهی...

دیروزدر روزنامه منتشر شد باور بفرمایید ما از قدیم اگر می‌خواستیم به کسی نگاه کنیم، به قول شاعر قدیم‌ها مثل طلوع خورشید گاهی زرد و گاهی سرخ می‌شدیم. چون اساسا به ما گفتند سعی کنید به چیزی نگاه نکنید. آن موقع‌ها به ما نگفته بودند که نگاه بر چند قسم است تا آنکه خودمان بزرگ شدیم و فهمیدیم که چند نوع نگاه داریم. به همین دلیل الآن اگر کسی بخواهد به آن کسی نگاه کند،‌ به او شیوه نگاه کردن را یاد می‌دهیم. مثلا همین یکی‌دوروز پیش بود که یکی از خبرگزاری‌ها نوشته بود«نمایندگان مجلس دهم به صالحی‌امیری چگونه نگاه می‌کنند؟» خب، از آنجا که صالحی‌امیری می‌خواه طنزگاه مازیار سوادکوهی...

  باور بفرمایید همین دیروز بود که یکی از مسئولان گفته، رسانه‌ها باید مفاسد را بیان کنند. اتفاقا بیان کردن مفاسد خیلی کار خوبی است و اساسا باعث می‌شود جایی دچار فساد نشود. طبیعی است هر چیز یا هر جا فساد باشد، آنجا هم فاسد و تخریب می‌شود. مثلا وقتی کسی دندانش‌ درد می‌کند یا آبسه کرده باشد، یعنی این‌که دندانش دارد فاسد می‌شود. در همین موقع می‌تواند اتفاقا به یک روزنامه زنگ بزند و بگویدکه آقای فلان یا خانم فلان دندان ما فاسد شده است.  از آنجا که توی هر رسانه‌ یک گروه سلامت هم دارند و در آن گروه سلامت احیانا یک دکتر عمومی بیکار هم حضور دارد، چه بسا همان طنزگاه مازیار سوادکوهی...

  باور بفرمایید که ما جزو خوشبخت‌ترین نسل تاریخ بشریتیم. شاید فکر بکنید که ما ناگهان دچار جنون خودخوشبخت‌پنداری شدیم و داریم از خودمان هی تعریف و تمجید می‌کنیم. البته خوب، طبیعی است که هر خواننده‌ای به این جمله ما شک کند و فکر کند که خدای ناکرده زده به سرمان که برای خودمان به قول بچه‌ها نوشابه باز می‌کنیم و این‌قدر هم خودمان را تحویل گرفته‌ایم. آنگونه که در تاریخ آمده است، بسیاری از نسل‌ها یک‌جور دیگری خوشبخت بودند ولی ما جور دیگری خوشبختیم. اساسا گرچه روان‌پزشکان یا روان‌شناسان و یا  حتی خوشبختی‌شناسان تعریف متفاوتی از خوشبختی دارند،‌ولی طنزگاه مازیار سوادکوهی...